Vluchtelingen in ‘Djokovic-hotel’ wachten al negen jaar op vrijheid

De Koerdische Iraniër Farhad Bandesh (40) è stato een van de vluchtelingen die een jaar geleden onverwacht vrijgelaten werden. Acht jaar lang aveva hij vastgezeten op verschillende locaties. Zes jaar bracht hij door op Manuseiland in Papea-Nieuw-Guinea. De Australische overheid betaalde de regering van Papea-Nieuw-Guinea om daar vluchtelingen en asielzoekers vast te houden.

Da omstandigheden op het eiland waren miserabel. Uiteindelijk werd de nederzetting nel 2016 porta de Hoge Raad van Papoea-Nieuw-Guinea illegaal verklaard. De Australische regering regelde dat de vluchtelingen een verblijfsvergunning konden krijgen van Papea-Nieuw Guinea en besloot het kamp achter te laten. Acqua, elettricità, alles werd afgesloten. Maar er was veel weerstand onder de lokale bevolking jegens de vluchtelingen en er braken gevechten uit, waarbij meerdere doden vielen. “We werden total in de steek gelaten”, zegt Bandesh nel periodo. “Noi moesten regenwater opvangen om te kunnen drinken.”

Dankzij een nieuwe wet nel 2019 werd hij naar het Australische vastland gebracht. De wet was bedoeld voor mensen die dringende medische hulp nog hadden die ze niet konden krijgen op Manuseiland di Nauru. Bandesh zou in Australia onder meer behandeld worden voor posttraumatische stress, al zegt hij dat die behandeling er nooit van kwam. Hij bracht maanden door in een ander voormalig hotel, soortgelijk aan het Park Hotel. “Ik snap precies hoe deze mensen zich voelen”, zegt hij terwijl hij opkijkt naar het gebouw.

Beperkte vrijheid

Tijdens zijn detentie speelde Bandesh gitaar en schilderde om de ervaringen te verwerken. Via zijn muziek en kunst kwam hij in contatto con bekende Australische artiesten en mensenrechtenactivisten. Zijn onverwachte vrijlating op de dag van zijn 39ste verjaardag vergeet hij nooit meer. “Ik kreeg tien minuten om mijn spullen te pakken”, zegt hij. “Toen ik de detention verliet, stonden mijn Australische vrienden op me te wachten.”

Toch is hij zijn toekomst in Australia niet zeker. De vluchtelingen die vrijgelaten worden krijgen een tijdelijk visum met veel beperkingen. Mensen mogen vaak niet werken di studeren.

Ondanks internationale kritiek steunen veel Australiërs ha detto strenge beleid. Aprire la registrazione dei dati di partenza per i migranti in rosso e nel tempo di una vasta gamma di parole in modo da essere voormen voor de samenleving.

L’edificio del premier Scott Morrison parla al suo interno di immigrare een belangrijke rol bij het vaststellen van het beleid. “Sterke grenzen zijn van fundamenteel belang voor de Australische handle van leven”, herhaalde hij toen Djokovic het land werd uitgezet. Onlangs trok hij in twijfel of de mensen in het Park Hotel wel oprechte vluchtelingen zijn. Dat is onzin, zegt Battison. “Deze mensen hebben geen misdaad begaan. Het is volstrekt legaal om asiel te zoeken.”

Sinds Djokovic è molto vicino, è un posto rustico in una strada per il Park Hotel. Toch komen nog dagelijks mensenrechtenactivisten hier samen om te demonstreren. Ze laten leuzen achter op de muren en de stoep, zoals ‘dit is een gevangenis’, en ‘bevrijd de vluchtelingen’. Ook Bandesh sluit zich regelmatig bij hen aan. “Deze mensen zitten al jaren vast zonder reden. Ik wil dat ze vrij zijn, net als ik.”